το ιστορικό της μέτρησης πίεσης

Για μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, η πίεση των αερίων όπως ο αέρας αγνοήθηκε, αρνήθηκε ή θεωρήθηκε δεδομένη, αλλά ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ., ο Έλληνας φιλόσοφοςΑναξιμένεςτουΜίλητοςΠαρατήρησε το νερό να εξατμίζεται, να μετατρέπεται σε αέριο, και πίστευε ότι αυτό ίσχυε ακόμη και για την στερεή ύλη.Περισσότερος συμπυκνωμένος αέρας κάνει πιο κρύοΑυτό ήταν παρόμοιο με το πώς τα αέρια πραγματικά γίνονται λιγότερο πυκνά όταν είναι πιο ζεστά, πιο πυκνά όταν είναι πιο κρύα.

Τον 17ο αιώνα,Ο Ευαγγελιστής ΤόρριτσελιΈκανε πειράματα με υδράργυρο που του επέτρεπαν να μετρήσει την παρουσία αέρα.Κρατώντας το ανοιχτό άκρο βυθισμένοΤο βάρος του υδραργύρου θα το τραβήξει προς τα κάτω, αφήνοντας ένα μερικό κενό στο άλλο άκρο.Το πιο δημοφιλές συμπέρασμα, ακόμη και γιαΓαλιλαίοςΗ ανακάλυψη αυτή βοήθησε τον Τορίτσελι να καταλήξει στο συμπέρασμα:

Ζούμε βυθισμένοι στο βυθό ενός ωκεανού του στοιχείου αέρα, το οποίο από αδιαμφισβήτητα πειράματα είναι γνωστό ότι έχει βάρος.

Αυτή η δοκιμή, γνωστή ωςΤο πείραμα του Τοριτσέλι, ήταν ουσιαστικά το πρώτο τεκμηριωμένο μετρητή πίεσης.

Μπλέιζ ΠασκάλΠήγε πιο μακριά, κάνοντας τον κουνιάδο του να δοκιμάσει το πείραμα σε διαφορετικά υψόμετρα σε ένα βουνό, και να βρει πράγματι ότι όσο πιο βαθιά στον ωκεανό της ατμόσφαιρας, τόσο υψηλότερη η πίεση.